Już za Księcia Mieszka... Dawno temu w ciemnym lesie, Gdzie się echo straszne niesie, Gdzie bulgocze para z błotem, Tam mieszkała wróżka z kotem. Nieopodal w grodzie Mieszka Zaproszony mnich zamieszkał. Przybył tutaj by pogaństwo Zmienić szybko w chrześcijaństwo. Lecz nie było wcale proste Uczyć Polan życia z postem, Dni bezmięsnych nie lubili - Poganami ciągle byli. W księstwie Mieszka na talerzach, Często było mięso zwierza - Żubra, dzika, sarny, tura I bażanta dzika kura. Bardzo rzadko zaś rybacy Przynosili plon swej pracy. Mało było wciąż węgorzy, Leszczy, linów i piskorzy. Wtedy Ferlik, rybak zuch, Choć miał całkiem spory brzuch, To do księcia nagle wpada, - Drogi książę - tak powiada, - Zaraz ruszam leśną dróżką Na spotkanie z ciotką - wróżką. Ona pewnie nam pomoże W sprawie ryb na naszym dworze. Wróżka ogień rozżarzyła, Potem dłonie rozłożyła, Wymówiła swe zaklęcia I już radę ma dla księcia: - Chcesz mieć ryby w każdy piątek, Wyślij wozy na początek, Sprowadź karpie zza Gołysza, Gdzie jest czeskich stawów nisza. Karpie wpuścisz w nowe stawy, Gdzie nasypiesz dobrej strawy, A gdy miną już trzy lata - W karpiach spotka Cię zapłata. Wyliczanka Wróżka ogień rozżarzyła, Potem dłonie rozłożyła, Obróciła się na pięcie, Wyszeptała swe zaklęcie: Gambrinus, gambrinus, raz, dwa, trzy, W piątki karpia zjadasz ty.