Lokomotywa Mknie po wyżynie lokomotywa, Bucha z jej środka para prawdziwa, Ale maszyną zamiast palacza Kieruje tutaj rodzina kacza: Jest cyraneczka, kaczka krzyżówka - Pociąg juz pędzi jak wyścigówka, Dalej w kabinie siedzą gągoły - A pociąg biegnie przez góry, doły. Tuż za gągołem, kucnęły tracze, Chcą, aby pociąg jechał inaczej - Nie tak niziutko sunął szynami, Chcą jechać górą, między dziuplami. Na to syknęły brązowe nury, "Przecież te tracze gadają bzdury, Bo gdyby pociąg jechał pod wodą - Byłoby dla nas dużą wygodą! Po co nurkować, po co się nurzać, Skoro się pociąg mógłby zanurzać. Wtedy zaś woda oknami, drzwiami Wpadłaby do nas razem z rybami. A potem tylko otwierać dzioby, - Obiad wspaniały byłby gotowy. I tak w marzeniach rodziny kaczej Każdy tę podróż widzi inaczej. Najpierw rodzina długo radziła, Potem się bardzo, bardzo kłóciła I nikt w tym czasie już nie miał głowy Do kierowania - kłopot gotowy. Lokomotywa najpierw zwolniła, Potem z nasypu sama skręciła, Zsuwa się wolno, po górskiej skarpie pomiędzy stawy, gdzie żyją karpie. Woda zalała kocioł parowy i dalsza podróż była już z głowy, Kłótnie dopiero wtedy ustały, Kiedy nasz pociąg utonął cały. Jeśli mój chłopcze jesteś ciekawy, gdzie pociąg wjechał pomiędzy stawy, i Ty dziewczynko jesteś ciekawa - to jest miejscowość Rybna Starzawa. Wyliczanka Biegnie po szynach lokomotywa Od tego pędu jest ledwie żywa, Jeśli maszyną nikt nie kieruje, spadnie do stawu i zanurkuje... Ciuf, ciuf, ciuf, bul, bul, bul, już nią jedzie wodny król